Komentarze: 0
***
Ryzyko
ile trzeba odwagi
by je podjąć
i obalić fałszywe drogowskazy
wyruszyć na ziemie nienazwane
podeptać rozpasane chwasty
rutyny codzienności
budować Syzyfie
nigdy nie skończony obraz świata
lub zdemolować go
i podporządkować od nowa
nieprzetartym szlakom
nadać własne imię
zachować neutralność myślenia
jak prawo do wiosny
choć co rok się spóźnia
wzlecieć samotnością niesiona
w ciszę nieboskłonu
i stąd patrzeć sercem szalonym
na małość i wielkość
i wyszeptać ciszę
lub spłynąć deszczem
na czyjeś oczy
rozkwitać
i rozpalać żarem tworzenia
do ekstazy bólu
do nieprzytomności
H.